Ets van de “haven van Concarneau” in Bretagne. Beeldmaat 25 cm x 20 cm en de bladmaat 40 cm x 30 cm. De ets is losbladig en rechtsonder met potlood gesigneerd.
Elisabeth Adriani-Hovy
Amsterdam 25-01-1873 – Utrecht 07-11-1957
Elisabeth Adriani-Hovy was een Nederlandse schilderes, etser en lithografe. Ze kreeg o.a. les van Maurits van der Valk. Ze schilderde vooral stadsgezichten in een lyrisch-realistische stijl en vanaf de jaren veertig meer stillevens.
Ets van de “Speeltoren in Monnickendam”. Vermoedelijk uit de begin jaren 30. Deze ets bevindt zich ook in de collectie van het Rijksmuseum. Beeldmaat 9 cm x 13,5 cm en de bladmaat 16,5 cm x 23 cm. De ets is losbladig en rechtsonder met potlood gesigneerd.
Elisabeth Adriani-Hovy
Amsterdam 25-01-1873 – Utrecht 07-11-1957
Elisabeth Adriani-Hovy was een Nederlandse schilderes, etser en lithografe. Ze kreeg o.a. les van Maurits van der Valk. Ze schilderde vooral stadsgezichten in een lyrisch-realistische stijl en vanaf de jaren veertig meer stillevens.
Ets van Jan Altink. Boerderijen in Essen. Essen is een klein gehucht in de gemeente Haren in de provincie Groningen, gelegen direct aan de rand van de stad Groningen. Het ligt in de groene buffer tussen de stad en het dorp Haren. Het huidige Essen bestaat uit ongeveer 20 boerderijen die aan een rondlopende straat liggen. Beeldmaat 16 cm x 26 cm. Zuurvrij gelijst in een houten lijst. Rechtsonder met potlood gesigneerd.
Jan Altink
Groningen 21-10-1885 – Groningen 06-12-1971
Jan Altink was een der veelzijdigste schilders uit het Hollandse Expressionisme. Lid van de Groninger Ploeg.
Hij stamde uit een veehoudersgezin en kreeg zo zijn voorkeur voor het plattelandsleven mee. Niettemin werkte hij ook in Keulen en Hamburg, aan de Italiaanse Rivièra en in Zwitserland. Toen hij 15 jaar werd, liet hij zich inschrijven aan de Academie Minerva in zijn geboortestad. Hij bleef er opleiding volgen tot 1907. Tot zijn vroegste opleiders hoorden F.H. Bach en Dirk de Vries Lam. In 1915 startte hij een zelfstandig reclamebureau. In mei 1918 was hij een van de oprichters van de bekende Groningse kunstenaarsgroep De Ploeg. In 1921 werd hij er de secretaris van en meermaals trad hij op als jurylid bij de exposities van de kring.
Beïnvloed door de 5 jaar jongere Jan Wiegers gaf Altink, in 1924, het Groningse Oerprovincialisme op en nam hij het heftiger kleurenpalet van het Expressionisme over, toch emotioneel ingetogen verbonden blijvend aan het Groningse landschap. Vanaf 1934 werd hij zelf leraar aan de Groningse Academie. Hij ontwierp ook exlibris en in ieder geval een boekband voor uitgever Bosch en Keunig in 1937 (Vonken van het verleden).
Litho van Groningen uit circa 1943. Een eigen druk van Jan Altink. We zien de Martinitoren en een druk bezochte markt op de Grote Markt in Groningen. De litho zat nog oud ingelijst. Nu zuurvrij gelijst in een nieuwe houten lijst. Beeldmaat 47 cm x 35 cm en ruime marges. Linksonder eigen druk en rechtsonder met potlood gesigneerd.
Jan Altink
Groningen 21-10-1885 – Groningen 06-12-1971
Jan Altink was een der veelzijdigste schilders uit het Hollandse Expressionisme. Lid van de Groninger Ploeg.
Hij stamde uit een veehoudersgezin en kreeg zo zijn voorkeur voor het plattelandsleven mee. Niettemin werkte hij ook in Keulen en Hamburg, aan de Italiaanse Rivièra en in Zwitserland. Toen hij 15 jaar werd, liet hij zich inschrijven aan de Academie Minerva in zijn geboortestad. Hij bleef er opleiding volgen tot 1907. Tot zijn vroegste opleiders hoorden F.H. Bach en Dirk de Vries Lam. In 1915 startte hij een zelfstandig reclamebureau. In mei 1918 was hij een van de oprichters van de bekende Groningse kunstenaarsgroep De Ploeg. In 1921 werd hij er de secretaris van en meermaals trad hij op als jurylid bij de exposities van de kring.
Beïnvloed door de 5 jaar jongere Jan Wiegers gaf Altink, in 1924, het Groningse Oerprovincialisme op en nam hij het heftiger kleurenpalet van het Expressionisme over, toch emotioneel ingetogen verbonden blijvend aan het Groningse landschap. Vanaf 1934 werd hij zelf leraar aan de Groningse Academie. Hij ontwierp ook exlibris en in ieder geval een boekband voor uitgever Bosch en Keunig in 1937 (Vonken van het verleden).
Dromerige ets van Jan Altink “Een paard bij het Blauwborgje”. Gemaakt bij boerderij het Blauwborgje aan het Reitdiep, iets ten noorden van de stad Groningen. Voor de schilders van de Groninger Ploeg was het een geliefde plek om samen te komen. Beeldmaat 23 cm x 20 cm. Nog origineel gelijst in een houten lijst. Rechtsonder met potlood gesigneerd.
Jan Altink
Groningen 21-10-1885 – Groningen 06-12-1971
Jan Altink was een der veelzijdigste schilders uit het Hollandse Expressionisme. Lid van de Groninger Ploeg.
Hij stamde uit een veehoudersgezin en kreeg zo zijn voorkeur voor het plattelandsleven mee. Niettemin werkte hij ook in Keulen en Hamburg, aan de Italiaanse Rivièra en in Zwitserland. Toen hij 15 jaar werd, liet hij zich inschrijven aan de Academie Minerva in zijn geboortestad. Hij bleef er opleiding volgen tot 1907. Tot zijn vroegste opleiders hoorden F.H. Bach en Dirk de Vries Lam. In 1915 startte hij een zelfstandig reclamebureau. In mei 1918 was hij een van de oprichters van de bekende Groningse kunstenaarsgroep De Ploeg. In 1921 werd hij er de secretaris van en meermaals trad hij op als jurylid bij de exposities van de kring.
Beïnvloed door de 5 jaar jongere Jan Wiegers gaf Altink, in 1924, het Groningse Oerprovincialisme op en nam hij het heftiger kleurenpalet van het Expressionisme over, toch emotioneel ingetogen verbonden blijvend aan het Groningse landschap. Vanaf 1934 werd hij zelf leraar aan de Groningse Academie. Hij ontwierp ook exlibris en in ieder geval een boekband voor uitgever Bosch en Keunig in 1937 (Vonken van het verleden).
Droge naald ets met de titel Winter. Jaagpad langs de Vecht, op de achtergrond 2 molens. Zeldzame ets uit de periode van voor 1900. We zien een winterlandschap met links op de voorgrond een man die een schuit voorttrekt. Beeldmaat 20 cm x 15 cm. In de plaat gesigneerd. Linksonder met potlood betiteld winter en rechtsonder met potlood gesigneerd. Nog authentiek gelijst.
Lodewijk Franciscus Hendrik Louis Apol
Den Haag 06-09-1850 – Den Haag 22-11-1936
Louis Apol was een Nederlands Kunstschilder en behoorde tot de Haagse School. Louis Apol kreeg op last van zijn vader al vroeg privéles. Hij ontving een studiebeurs van koning Willem III om zijn talent verder te ontwikkelen. Op jonge leeftijd nam hij al deel aan tentoonstellingen in Den Haag en Amsterdam en spoedig daarna ook in het buitenland. Met regelmaat werden zijn winterlandschappen bekroond en ook Koningin Wilhelmina en haar moeder Emma kochten werk van hem. In de rest van Europa en ook in Amerika zou hij veel succes met zijn werk hebben. Louis Apol behoort tot de belangrijkste meesters van de Haagse School en is vooral bekend geworden met zijn winterlandschappen. In 1880 voer hij mee met de laatste expeditie van de schoener Willem Barents naar Nova Zembla. Hij maakte tijdens deze reis vele schetsen. Werk van Apol is onder andere te vinden in het Rijksmuseum in Amsterdam en in het Gemeentemuseum Den Haag.
Sfeervolle litho in kleur met een voorstelling van een zonsondergang op het Wad. Litho uit 1978 in een oplage van slechts 12 exemplaren. Een eigen druk van Jan Lucas van der Baan. Beeldmaat 22 cm x 27 cm. Nog authentiek gelijst in een houten lijst. Destijds ingelijst door Kunsthandel Ongering in Groningen. Met potlood gesigneerd, genummerd en gedateerd.
Jan Lucas van der Baan
Groningen 03-02-1912 – Groningen 15-07-1990
Jan Lucas van der Baan was een Nederlands beeldend kunstenaar en lid van de Groninger Kunstkring De Ploeg. Van 1924 tot 1931 volgde hij het onderwijs aan de Gemeentelijke HBS in Groningen, de school waar Ploeglid Jan Gerrit Jordens tekenles gaf. Jordens was een groot voorstander van de vrije expressie in het tekenonderwijs. Van der Baan beschouwde Jordens als zijn belangrijkste leraar die van grote betekenis was voor zijn latere ontwikkeling als kunstenaar en leraar. In september 1931 begon Van der Baan zijn studie aan de Academie Minerva in Groningen. In 1933 behaalde hij het diploma Tekenen en Kunstnijverheid. Daarna studeerde hij tussen 1933 en 1936 aan het Rijksinstituut tot Opleiding van Tekenleraren in Amsterdam. Van 1942-1948 was hij leraar aan de Gemeentelijke HBS voor meisjes in de stad Groningen en in 1948 volgde hij Jordens op aan de Gemeentelijke HBS (later Zernike College) in Groningen. Van der Baan zette de lesmethoden van zijn voorganger en leermeester voort. Vrije expressie speelde in dit type tekenonderwijs een belangrijke rol.
Vanaf zijn 19de jaar heeft Jan van der Baan altijd een schip gehad. Als geen ander kende hij het water in het Noorden, vooral de Waddenzee. Geen wonder dat in de loop der jaren veel van zijn werken zijn gewijd aan de zee, de meren en de havens met haar schepen.
Na de Tweede Wereldoorlog speelde Van der Baan een belangrijke bestuurlijke rol in De Ploeg. Hij was enige tijd secretaris en ook voorzitter. Hij was één van de initiatiefnemers van het Grafisch Centrum dat in 1964 werd opgericht. Van der Baan en zijn vrouw Peta Edzes (met wie hij in 1942 was getrouwd) waren fervente watersporters. Schepen en havengezichten vormden een belangrijk thema in zijn artistieke productie. In de jaren zestig werd het kleurgebruik expressiever. Aan het einde van de jaren zeventig keerde Van der Baan terug naar een meer realistische weergave van zijn onderwerpen.
Ets “Sint Maarten”. Zuurvrij gelijst in een notenlijst. Met potlood gesigneerd en de oplage 6/8.
Miep Bakker-Esselman
Den Helder 1922 – Zaandam 2000
Miep Bakker is geboren in Den Helder in 1922. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat zij in Indië in twee strafkampen opgesloten, samen met haar moeder Truus Esselman-Klooster, haar twee jaar jongere zusje Alie en haar zestien jaar jongere zusje Josje. Haar vader, Piet Esselman, was geïnterneerd in een werkkamp in Japan, terwijl haar verloofde Azing Bakker tijdens de oorlog als werktuigkundige voer bij de KPM voor de geallieerden. In deze periode maakte zij tekeningen van het kampleven. Miep vertelt haar verhaal in haar boek Kampherinneringen (1969) op een beeldende manier en neemt de lezer gemakkelijk mee naar het dagelijks leven in een kamp. De tekeningen geven daar extra kracht aan, zodat het boek makkelijk leest. Miep doorspekt de tragische gebeurtenissen in het kamp op een knappe wijze door gebruik te maken van een specifiek soort humor die haar zo eigen was. Miep Bakker overleed in Zaandam in 2000.
Ets van “Edam”. Losbladig, nooit gelijst en met potlood gesigneerd.
Leonie Bander-Lutomirski
Amsterdam 04-04-1887 – Leidschendam december 1982
Léonie Lutomirski werd op 4 april 1887 geboren te Amsterdam. Werkte als schilderes en tekenares. Technieken: aquarel en olieverf. Onderwerpen: portretten, landschappen, figuren, bloemen, naakt, interieurs en stadsgezichten. Onderscheidingen waaronder Koninklijke Subsidie 1916. Gehuwd met de kunstschilder J.C. Bander ( 1885 – 1956) te Edam 1920 – 1957. Wassenaar 1958 -1981. Ze genoot haar opleiding aan de Rijksacademie V. Beeldende Kunsten Amsterdam en Rijksnormaalschool voor Tekenleraren Amsterdam 1904 – 1906. Had les van J.J. Aarts, A.J. Derkinderen, N. van der Waay en J. Visser jr. 1904 – 1906. Was lid van de Kunstkring Wassenaar. Groepsexposities (selectie) Rijksmuseum Amsterdam.
Adolfs, Gerard Pieter
Ets met een voorstelling van een bootje bij Kajoen Soerabaja (Java Indonesië). Ets uit 1926. Ets zat losbladig in een oude verrotte lijst. Beeldmaat 14,5 cm x 21,5 cm. Bladmaat 30 cm x 39 cm. Linksonder in de plaat Ger/26. Rechtsonder met potlood gesigneerd en gedateerd ’28. Uit de privé-collectie van de in 2014 overleden Jo Elsendoorn, schrijver en van 1951 tot 1977 verbonden aan het Holland Festival als perschef en muziekprogrammeur.
Gerard Pieter Adolfs
Semarang (Java) 02-01-1898 – ‘s-Hertogenbosch 01-02-1968
Gerard Pieter Adolfs was een Nederlands/Indisch schilder, graficus en architect. Hij werd ook wel de Tovenaar van het Licht genoemd.
Adolfs bracht zijn jeugd door op Java. Later studeerde hij architectuur in Amsterdam. Na zijn afstuderen ontwierp hij huizen op Java. Vanaf 1924 ging Adolfs fulltime aan het werk als kunstschilder. Zijn grootste inspiratie vond Adolfs op Java en Bali. Adolfs was autodidact. In zijn werken heeft hij altijd geprobeerd om het licht, de kleur en de eenvoudige vreugde van het leven weer te geven die de inheemse scènes van het Oosten benadrukt. Hij had een gedurfde krachtige stijl en paste zijn pigmenten toe met snelle slagen van het paletmes.