Kunstenaars U T/m Z

Ets van een “Boom” uit omstreeks 1890. Beeldmaat 8,5 cm x 16 cm. Bladmaat 16,5 cm x 22,5 cm. Losbladig. Monogram linksonder in de plaat en rechtsonder met potlood gesigneerd.

Maurits van der Valk
Amsterdam 16-12-1857 – Laren 06-05-1935

Maurits Willem van der Valk was een Nederlandse kunstschilder, etser en kunstcriticus. Van der Valk werd geboren als zoon van een huisschilder en leerde de eerste schilderstechnieken van zijn vader. Hij koos liever voor een kunstzinnige richting en volgde een opleiding aan de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Met medestudenten richtte hij in 1880 de kunstenaarsvereniging Sint Lucas op. Tijdens zijn jonge jaren was zijn atelier een vaste ontmoetingsplaats voor de Tachtigers, een beweging waar Maurits actief in was. In 1889 werd dit houten onderkomen door brand verwoest. Van de verzekering kreeg hij een flink bedrag uitgekeerd en met dit geld ging hij op reis. Naar Parijs en daarna naar Auvers sur Oise. Van der Valk schreef ook kunstkritieken voor De Nieuwe Gids, het tijdschrift van de Tachtigers. Ook gaf hij les aan een tekenschool in Amsterdam en later ook particulier. Maurits van der Valk heeft bij zijn leven veel tentoonstellingen gehad en zijn werk is regelmatig positief besproken in diverse tijdschriften. Desondanks verkocht hij weinig en bleef geldgebrek zijn leven lang op de loer liggen, waardoor hij gedwongen werd veel les te geven.

Houtsnede van een oud Zuiderzeedorp. Houtsnede te dateren van voor 1900. Beeldmaat 21 cm x 15 cm. Bladmaat 25,5 cm x 20 cm. Losbladig. Monogram in de plaat en rechtsonder met potlood gesigneerd.

Jaap Veldheer
Haarlem 04-06-1866 – Blaricum 18-10-1954

Jacobus Gerardus Veldheer was een Nederlandse beeldend kunstenaar. Hij volgde zijn opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Als kunstenaar werkte hij op diverse plaatsen onder andere in Haarlem, Den Haag, Parijs, Visé, Bergen, Laren, Blaricum en op diverse plaatsen in Frankrijk.
Jaap Veldheer hield zich bezig met houtsneden, etsen lithograferen, illustreren, schilderen, tekenen en ontwerpen. Ook was hij kunstcriticus voor allerlei kranten.
Jaap Veldheer was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam.

Houtsnede van het Zuiderzeedorp Marken uit 1897. Veldheer gaf deze houtsnede de titel ‘Op Marken’ mee en deze werd gepubliceerd in het Duitse tijdschrift PAN (Deel 1 uit 1900) Beeldmaat 15 cm x 21 cm. Zuurvrij gelijst. Rechtsonder met potlood gesigneerd.

Jaap Veldheer
Haarlem 04-06-1866 – Blaricum 18-10-1954

Jacobus Gerardus Veldheer was een Nederlandse beeldend kunstenaar. Hij volgde zijn opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Als kunstenaar werkte hij op diverse plaatsen onder andere in Haarlem, Den Haag, Parijs, Visé, Bergen, Laren, Blaricum en op diverse plaatsen in Frankrijk.
Jaap Veldheer hield zich bezig met houtsneden, etsen lithograferen, illustreren, schilderen, tekenen en ontwerpen. Ook was hij kunstcriticus voor allerlei kranten.
Jaap Veldheer was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam.

Litho van een Tijger door Henri Verstijnen. Beeldmaat 28 cm x 22 cm. In de authentieke lijst. Monogram in de plaat, rechtsonder met potlood gesigneerd en linksonder met potlood grafico.
Verstijnen experimenteerde met krabtechnieken en grafische procédé’s en kwam zo tot een eigen “geheime” methode die hij grafico noemde.

Henri Verstijnen
Soekaboemi (Java) 09-07-1882 – Scheveningen 15-01-1940

Henri Verstijnen is in Soekaboemi (Java) geboren.
In 1892 kwam hij met zijn ouders naar Nederland, om vervolgens rond 1900 tekenlessen aan de academie te Arnhem te volgen. Door zijn jeugd in Indië voelde hij zich sterk aangetrokken tot Oosterse kunst. Vaak maakte hij schetsen in dierentuinen. Zijn gehele latere loopbaan zou hij zich toeleggen op het weergeven van de dierenwereld, die hem bijna menselijk aandeed. Met name apen, tijgers, reigers, uilen, bloeiende cactussen en onderwatertaferelen zijn terugkerende thema’s.
Ook illustreerde hij (kinder)boeken en maakte hij ontwerpen voor boekbanden, reclametekeningen en kalenders.

Litho uit 1926 van de Oude Schans met zicht op de Montelbaanstoren in Amsterdam. In een oplage van 4/20. Losbladig, nooit gelijst en met potlood gesigneerd.

Cornelis Vreedenburgh
Woerden 25-08-1880 – Laren 27-06-1946

Cornelis Vreedenburgh was grotendeels autodidact. Aanvankelijk werkte hij als huisschilder en tekende en schilderde in zijn vrije tijd, totdat hij zich 1904 door een koninklijke subsidie geheel aan de schilderkunst kon wijden. Veel had hij aan de adviezen van W.B. Tholen, die hem vaak op zijn boot meenam over de Kaag en de Loosdrechtse plassen. De weide- en watertaferelen die Vreedenburgh schilderde waren direct zeer geliefd door hun sterke kleuren en de treffende manier waarop hij het licht en de atmosfeer van het Hollandse landschap kon weergeven. In 1918 vestigde de schilder zich in Laren. Vanaf die tijd ontstonden ook veel Amsterdamse stadsgezichten. Musea: o.a. Singer Museum in Laren en Centraal Museum in Utrecht.

Ets “Bomen snoeien” van Auke de Vries. Ets uit zijn vroege periode in een oplage van 1/10.
Zuurvrij gelijst in een nieuwe lijst. Met potlood gesigneerd, betiteld en gedateerd “63.

Auke de Vries
Bergum 27-10-1937

Auke de Vries is een Nederlandse beeldhouwer en tekenaar. Auke de Vries heeft zijn opleiding ontvangen aan de Koninklijke Academie van beeldende kunsten in Den Haag. Aanvankelijk was hij werkzaam als schilder en graficus. Vanaf de jaren zeventig maakt hij metalen sculptures. Zijn beelden zijn lichte, abstracte constructies opgebouwd uit geometrische vormen, die lijken te zweven: lijnen, kegels, kubussen, cilinders en vlakken. De Vries laat zijn beelden aansluiten bij de architectuur ter plekke.

Van 1972 tot 1986 was hij als docent verbonden aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en van 1986 tot 1996 aan de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam. De Vries woont en werkt in Den Haag.

Ets van “Katwijk aan Zee” met een voorstelling van de Witte Kerk. Beeldmaat 21,5 cm x 19,5 cm. Nog in de authentieke lijst. Met potlood gesigneerd en betiteld.

Paul Wallat
Rostock (Duitsland) 01-06-1879 – Sonderborg (Denemarken) 24-11-1964

Paul Wallat was een Duitse schilder en beeldhouwer. Hij was de zoon van een schoenmaker en de broer van de beeldhouwer Gustav Wallat. Hij studeerde af aan het leerlingstelsel in Rostock en in 1899-1902 studeerde hij schilderkunst aan de School voor toegepaste kunsten in Hamburg.
Van 1902 t/m 1909 bezocht hij de Academie College voor Schone kunsten in Berlijn bij de geschiedenis schilder Otto Brausewetter en de marine schilder Carl Salzman.
In 1905 en 1906 ondernam Paul Wallat een wereldreis op de MS “Charlotte” (“bij de gratie van de keizer”). Later verbleef hij regelmatig in Nederland en België. Hij kreeg op 29 december 1906 de Prijs van Ginsberg Stichting van de Academie van Berlijn.

Ets van een “Straatveger”. Nog authentiek gelijst. Beeldmaat 12 cm x 25,5 cm. Met potlood gesigneerd betiteld.

Martin van Waning
Den Haag 04-09-1887 – Dokkum 07-07-1972

Van Waning was ingenieur en werkzaam in de techniek, maar besloot te gaan schilderen. Hij volgde lessen bij kunstenaars als Charles Dankmeijer en Willem de Zwart en trok later naar het kunstcentrum in Wiesbaden. In Duitsland ontmoette hij de Russische grootvorst Orlov en werd diens particuliere secretaris. Samen met Orlov reisde hij onder andere door Frankrijk, Italië, Spanje en Noord-Afrika. In 1917 vestigde Van Waning zich weer in Nederland en woonde eerst in Oostvoorne en later op de Veluwe.

Vanaf 1934 woonde hij op het waddeneiland Schiermonnikoog, waar hij zijn atelier vestigde in de voormalige zeevaartschool. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het atelier gebombardeerd en een groot deel van zijn werk vernietigd.

In het schilderwerk van Van Waning is de invloed van de Haagse School merkbaar. Hij schilderde onder meer watergezichten en landschappen. Naast schilderen was Van Waning actief als beeldhouwer, graficus en medailleur.

Ets “Schreierstoren te Amsterdam”. Ets zuurvrij gelijst in een nieuwe notenlijst. Met potlood gesigneerd.

Martin van Waning
Den Haag 04-09-1887 – Dokkum 07-07-1972

Van Waning was ingenieur en werkzaam in de techniek, maar besloot te gaan schilderen. Hij volgde lessen bij kunstenaars als Charles Dankmeijer en Willem de Zwart en trok later naar het kunstcentrum in Wiesbaden. In Duitsland ontmoette hij de Russische grootvorst Orlov en werd diens particuliere secretaris. Samen met Orlov reisde hij onder andere door Frankrijk, Italië, Spanje en Noord-Afrika. In 1917 vestigde Van Waning zich weer in Nederland en woonde eerst in Oostvoorne en later op de Veluwe.

Vanaf 1934 woonde hij op het waddeneiland Schiermonnikoog, waar hij zijn atelier vestigde in de voormalige zeevaartschool. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het atelier gebombardeerd en een groot deel van zijn werk vernietigd.

In het schilderwerk van Van Waning is de invloed van de Haagse School merkbaar. Hij schilderde onder meer watergezichten en landschappen. Naast schilderen was Van Waning actief als beeldhouwer, graficus en medailleur.

Litho van het Italiaanse eiland “Capri” uit 1949. We zien op de voorstelling de Blauwe Grot (Grotta Azzurra). Deze litho komt uit de map Zeven litho’s gemaakt door Jan Wiegers en gedrukt door P.L. Goores. Het Stedelijk Museum bezit nog een complete map. Uitgegeven in een oplage van 30 exemplaren. Beeldmaat 40 cm x 31 cm. Bladmaat 47 cm x 37 cm. Rechtsonder door Jan Wiegers handgesigneerd met potlood. Linksonder met potlood betiteld en gedateerd. Losbladig achter een passe-partout en nooit gelijst.

Jan Wiegers
Kommerzijl 31-07-1893 – Amsterdam 30-11-1959

Jan Wiegers behoort tot de bekendste Nederlandse expressionisten en hij was in 1918 een van de oprichters van de Groninger Ploeg. Vanwege zijn gezondheid moest hij zijn beeldhouwlessen afzeggen en ging hij over op schilderen. Zijn kunstvrienden stelden hem in 1920 financieel in staat om een jaar in Davos te gaan kuren. Tijdens zijn verblijf van 1920 tot 1922 in het Zwitserse Davos sloot hij vriendschap met de Duitse expressionist Ernst Ludwig Kirchner, waarna zijn werk wordt gekenmerkt door felle kleuren en een vrije, krachtige behandeling van vorm en lijn. Terug in Groningen zagen de Ploegleden dit nieuwe werk en lieten zij zich op hun beurt hierdoor beïnvloeden.
Onder zijn invloed ontstond er onder de Ploegleden een min of meer collectieve stijl die tot omstreeks 1927 duurde. Deze periode wordt in het algemeen als de belangrijkste voor de Ploeg gezien.
In 1953 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam.