Ets van de Westerkerk in Amsterdam. We zien de Westerkerk vanuit de Eerste Leliedwarsstraat. Beeldmaat 32 cm x 20 cm. Bladmaat 40 cm x 29 cm. Beschreven in het boek Cornelis Brandenburg oeuvre-overzicht: CB 130 M pagina 62. Leuke sneeuwets en losbladig. Met potlood gesigneerd en betiteld.

Cornelis Brandenburg
Wormerveer (Zaanstad) 05-12-1883 – Amsterdam, 18-11-1954

Cornelis Brandenburg was een Nederlandse etser, tekenaar, plateelschilder en politiek tekenaar. Cornelis Brandenburg is één van Nederlands grootste etsers van stadsgezichten en dan vooral van Amsterdam. Bij het stadsarchief van Amsterdam zijn 64 etsen van hem aanwezig.

Vanaf 1900  tot 1954 was hij werkzaam in Amsterdam. Van 1890 tot 1903 had hij een opleiding aan de Teekenschool voor Kunstambachten en de Rijksakademie van beeldende kunsten  in Amsterdam, hij was daar leerling van August Allebé, Antoon Derkinderen,  Pieter Dupont en Georg Rueter.

Aanvankelijk was hij plateelschilder bij De Distel, en daarna tekenaar bij de chemigrafische inrichting van Schnabel in Amsterdam.

Brandenburg was lid van Arti et Amicitiae (Amsterdam).

Grote ets op zink “Omnibuspaarden” gemaakt te Parijs in 1896. We zien op de voorgrond drie omnibuspaarden met daarachter de stalknecht. Links op de achtergrond zien we de paardenbus. Beeldmaat 49,5 cm x 49,5 cm. Catalogus van Wisselingh No.328 in een oplage van slechts 25 exemplaren. Nog authentiek ingelijst. Rechtsboven in de plaat het bekende atelierstempel.

Pieter Dupont
Amsterdam 05-07-1870 – Hilversum 07-02-1911

Pieter Dupont was een Nederlands aquarellist , graficus, kunstschilder, tekenaar, boekbandontwerper pastellist, ontwerper, tekenleraar, en hoogleraar.
In 1900 trouwde hij met Frederike Vaarzon-Morel. In 1906 werd zijn eerste zoon Pieter Jan geboren en in 1908 werd zijn tweede zoon Willem Frederik geboren. Willem Frederik Dupont is de auteur van het boek Pieter Dupont, zijn leven en werken.

Hij werkte in Amsterdam tot 1896, daarna Parijs van 1896 tot 1900, Londen, Nogent-sur-Marne 1900 – 1902, Auvers-sur-Oise 1903, Amsterdam 1903 – 1905, Hilversum, Oosterbeek en (Renkum) 1902. Als kunstschilder was Pieter Dupont in zijn beginjaren bekend om zijn Amsterdamse stadsgezichten, waar de invloed van G.H. Breitner merkbaar was. In 1896 trok hij naar Parijs, waar hij zich bekwaamde in de etskunst.

Dupont was leraar aan de Tekenschool voor Kunstambachten (1891-1896) en werd in 1903 hoogleraar in de grafische kunst aan de Rijksakademie te Amsterdam. Hij ontwierp postzegels , bankbiljetten, en maakte landschappen, boslandschappen, portretten, kerkinterieurs, en stadsgezichten. Werk van hem is te zien in o.a. Museum Kröller-Müller in Otterlo en het Singer Museum in Laren. Een aantal van zijn etsen werden vanaf 1893 uitgegeven door de firma E.J. van Wisselingh in Amsterdam in oplages van meestal 50 tot 100 exemplaren. Opvallend is het flinke aantal van zijn etsen en gravures waarop werkpaarden werden afgebeeld.
Naast zijn werk als hoogleraar bleef Dupont graveren en etsen. In 1908 werd hem verzocht een nieuw biljet van 25 gulden te graveren naar ontwerp van A.J. Derkinderen. Slechts een gedeelte van deze gravure was gereed toen Dupont omstreeks kerstmis 1910 ernstig ziek werd en een paar weken later op veertigjarige leeftijd aan angina pectoris overleed.

Gravure van de haven van Veere uit 1938. We zien de vissersboot de Arnemuiden 17 oftewel Vrouw Adriana. Dit schip is nu volledig gerestaureerd. Het is de enige en oudste spriettuig getuigde hoogaars die er nog in Nederland is. Het schip is nu te zien bij Stichting Museumhaven. Losbladig. Beeldmaat 21 cm x 18 cm. Bladmaat 29 cm x 24,5 cm. Met potlood gesigneerd.

Debora Geertruida Duyvis
Amsterdam 17-02-1886 – Amsterdam 29-10-1974

Debora Duyvis was een Nederlands kunstenares en graficus. Ze volgde een opleiding aan de Amsterdamse Rijksacademie van Beeldende Kunsten en was leerlinge van prof. Johannes Aarts. Na de opleiding kreeg zij gelegenheid zich verder te ontwikkelen in de burijngravure bij Antoon Derkinderen. Antoon Derkinderen zal Debora blijven stimuleren in haar werk, ook na haar specialisatie. Al spoedig huurt zij een eigen atelier aan de Herengracht 124/128 in Amsterdam, waar zij haar hele artistieke werkzame leven gebruik van zal blijven maken.
Debora hield veel van andere omgevingen en haalde hier ook veel inspiratie uit. Zo maakte ze verschillende reizen naar Denemarken, Zweden, Engeland, Corsica, Frankrijk (Bretagne) en Spanje. Naar aanleiding van de tekeningen op de vele reizen ontstonden er burijngravures, houtsnedes en etsen die ze regelmatig exposeerde in Nederland en in buitenland.

Kleurets van de “Singel” in Amsterdam. Ets uit 1930. Beeldmaat 53 cm x 39,5 cm. Ets zit nog authentiek ingelijst. Met potlood gesigneerd, genummerd en betiteld.

Cees Bolding
Wormerveer 07-01-1897 – Den Haag 01-11-1979

Cees Bolding was een veelzijdig en begaafd kunstenaar die zijn schildermotieven vooral in het dagelijkse leven vond. Daarbij nam de werkende mens in zijn sociale omgeving een belangrijke plaats in: fabrieksarbeiders, nettenboetsters, marktkooplui en havenwerkers vormden meerdere malen het onderwerp van zijn schilderijen. Geboren in Wormerveer in een schippersfamilie werd Bolding tot schilderen gestimuleerd door Margaretha Cohen Gosschalk, die zijn grootmoeder eens portretteerde en die zijn artistieke talent zag in zijn schetsen. Van haar kreeg hij zijn eerste schilderlessen. Daarna volgde hij een opleiding aan de Rijksacademie in Amsterdam onder leiding van J.H. Jurres en Nicolaas van der Waay.

Bolding specialiseerde zich in het schilderen van stadsgezichten, landschappen, portretten, interieurs en zee- en havengezichten. Hoewel Bolding in artistiek opzicht zijn eigen weg ging, had hij grote interesse in eigentijdse (internationale) kunstontwikkelingen, met name in de Nieuwe Zakelijkheid. Hij was ook bewonderaar van Jan Mankes, vooral om het ‘trefzekere tonalisme’ dat deze in zijn werk tentoonspreidde. Kenmerkend voor Boldings werk is het clair-obscur en het soms vervreemdende kleurenpalet: hij was gefascineerd door het contrast van licht en donker en de verandering van kleuren door kunstlicht. Schaars verlichte straten met lantaarns als felle lichtaccenten, avondmarkten bij kaarslicht en interieurs bij lamplicht waren een bron van inspiratie.

Ets uit 1908 van de Hooge der Aa bij winter in Groningen. De Hoge der A is een pittoreske straat in het centrum van de stad Groningen. Op de achtergrond de Der Aa-kerk. Netjes ingelijst. Beeldmaat 15 cm x 11 cm. Gesigneerd en gedateerd in de plaat. Met potlood gesigneerd.

Waalko Jans Dingemans
Lochem 16-06-1873 – Haarlem 09-10-1925

Waalko Jans Dingemans was een Nederlands etser, graficus, schilder en tekenaar. Dingemans werd geboren in Lochem en na het overlijden van zijn vader verhuisde hij met zijn moeder naar Groningen. In Groningen volgde hij een opleiding aan de Academie Minerva. In 1892 verhuisden ze naar Den Haag. Dingemans vervolgde zijn kunstzinnige opleiding aan de Academie van Beeldende kunsten en werd in de avonduren opgeleid tot belastingontvanger. Hij was bevriend met Simon Maris en Job Graadt van Roggen. Hij sloot zich aan bij de Arti et Amicitiae te Amsterdam en de Haagse Kunstkring. In 1903 trouwde Dingemans met de schilderes Henriette Gesina Numans. In 1911 verhuisde het gezin naar Gorinchem waar Dingemans rijksontvanger en gemeenteraadslid werd. Hij maakte vooral genre- en figuurvoorstellingen, landschappen en stads- en dorpsgezichten. Waalko Jans Dingemans overleed in 1925 op 52-jarige leeftijd.

Ets uit 1908 van de Grote markt op marktdag in Groningen. Veel marktkramen en bedrijvigheid op deze leuke ets. Netjes ingelijst. Beeldmaat 15 cm x 12 cm. Gesigneerd en gedateerd in de plaat. Met potlood gesigneerd.

Waalko Jans Dingemans
Lochem 16-06-1873 – Haarlem 09-10-1925

Waalko Jans Dingemans was een Nederlands etser, graficus, schilder en tekenaar. Dingemans werd geboren in Lochem en na het overlijden van zijn vader verhuisde hij met zijn moeder naar Groningen. In Groningen volgde hij een opleiding aan de Academie Minerva. In 1892 verhuisden ze naar Den Haag. Dingemans vervolgde zijn kunstzinnige opleiding aan de Academie van Beeldende kunsten en werd in de avonduren opgeleid tot belastingontvanger. Hij was bevriend met Simon Maris en Job Graadt van Roggen. Hij sloot zich aan bij de Arti et Amicitiae te Amsterdam en de Haagse Kunstkring. In 1903 trouwde Dingemans met de schilderes Henriette Gesina Numans. In 1911 verhuisde het gezin naar Gorinchem waar Dingemans rijksontvanger en gemeenteraadslid werd. Hij maakte vooral genre- en figuurvoorstellingen, landschappen en stads- en dorpsgezichten. Waalko Jans Dingemans overleed in 1925 op 52-jarige leeftijd.

Kleurets Schelpenvissers. Romantische ets met twee Katwijkse schelpenvissers. Beeldmaat 24 cm x 48 cm. Nog authentiek ingelijst in de mooie oude houten lijst. Met potlood gesigneerd en betiteld. Deze voorstelling van Tjeerd Bottema heb ik twee keer in de collectie.

Tjeerd Bottema
Langezwaag 06-02-1884 – Katwijk 08-03-1978

Nederlands schilder en graficus, leerling van Allebé, Broer van Tjerk Bottema. Schilder van landschappen, zee- en strandgezichten.

Tjeerd Bottema werd op 6 februari 1884 geboren te Langezwaag in Friesland. Hij volgde de kweekschool in Maastricht, waar hij zijn onderwijzersdiploma en acte L.O.tekenen behaalde. Daarna vertrok hij naar Amsterdam, waar ook zijn broer Tjerk tekenlessen volgde. Hier behaalde hij aan de Kunstnijverheidschool de akte M.O. tekenen en ging werken als plateelschilder bij plateelfabriek “De Distel”. Ook werkte hij als reclametekenaar. Bekende reclame-ontwerpen van hem zijn de oude man met bolhoed en de oude vrouw met de paraplu van de Rotterdamsche Verzekerings Maatschappij (RVS) en de haan van Sluys’ Zaden. Hij werd bekend door zijn (kinder)boek-illustraties en zijn politieke tekeningen in het socialistische tijdschrift ‘De Ware Jacob’.
Een door hem gemaakte tekening van een zwerver inspireerde de schrijver John Henri uit den Bogaard tot de creatie van de TV-figuur Swiebertje

Hij won in 1907 de Prix de Rome en kon daardoor, na zijn afstuderen aan de rijksacademie, diverse kunstreizen maken naar onder meer Italië, Spanje, Marokko, Frankrijk, Engeland en België. Van 1911 tot 1919 was hij werkzaam te Laren. Daarna vestigde hij zich in Katwijk aan Zee, waar hij tot zijn overlijden in 1978 is blijven wonen.
Het Katwijks Museum kent op de eerste etage de Bottemazaal, die naar Tjeerd Bottema is genoemd.