JalvingVP

Jalving, Jannie


Leuk olieverfschilderij op doek. Een stilleven met viooltjes. Dit schilderij is door een familie in 1968 of 1969 op een expositie van Jannie Jalving gekocht en daarna is het werk altijd bij ze in bezit geweest. We kennen de Drentse landschappen met oude vervallen schuurtjes en boerderijen van Jannie Jalving maar ze maakte ook stillevens. Mijn oma en Jannie Jalving hebben samen bij elkaar in de klas gezeten op de lagere school in Klijndijk. Beide zijn vandaag de dag 09-06-2019 nog in leven. Erg leuk. Schilderij in een mooie frisse staat met nog de originele lijst. Beeldmaat 24,5 cm x 18,5 cm en rechtsonder gesigneerd.

Jannie Jalving
Klijndijk 10-09-1923

Jantje Johanna Jalving is een Nederlandse kunstenares. Ze is geboren in Klijndijk en ze heeft altijd in de ouderlijke woning gewoond en gewerkt. Jannie is autodidact en schilderde, aquarelleerde en tekende landschappen, portretten en stillevens in voornamelijk Drenthe. Ze schilderde altijd op locatie met een voorliefde voor oude vervallen schuurtjes en boerderijen. Haar eerste expositie had Jannie in de Bendien textielfabriek in Emmen. Dit was een groot succes en het begin van vele exposities in heel Drenthe. In menig Drents of Groningse huiskamer hangt een werk van Jannie aan de wand. 

Berserik 1

Berserik, Herman

Ets van een vissersboot in Bruinisse uit 1984. Losbladig en nog nooit ingelijst. Beeldmaat 7 cm x 9 cm. Bladmaat 15 cm x 15 cm. In een oplage van 16/18. Met potlood gesigneerd en gedateerd.

Hermanus (Herman) Berserik
Den Haag 19-06-1921 – Den Haag 21-03-2002

Herman Berserik was een Nederlandse schilder en graficus. Hij volgde een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag van 1939 tot 1944. Hij kreeg daar oa les van Paul Citroen in wiens atelier hij in 1942 werkte. Hij deed in 1944 vervroegd eindexamen en werd in 1946 lid van de Haagse Kunstkring.
In 1948 werd hij leraar aan de Vrije Academie Werkplaats voor Beeldende kunsten. Hij maakte deel uit van de groep Verve (1951 – 1958). Van 1958 tot en met 1978 was Berserik docent aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Vanaf 1963 was hij actief lid van schilderkundig genootschap Pulchri Studio.
Het werk van Berserik stond onder invloed van Paul Citroen en Kees Andrea. Berserik deed aanvankelijk veel werk in opdracht: affiches, klein drukwerk en illustraties. Berserik kreeg voor zijn werk een groot aantal onderscheidingen.

TorieVP 3

Torie, Albert

Ets van Het Kruis in Hoogeveen. Leuke voorstelling. We zien een aantal mensen en op de achtergrond een tweetal turfschepen. Mooie druk en nog authentiek gelijst. Beeldmaat 24 cm x 19 cm. Met potlood betiteld en gesigneerd.

Albert Torie
Havelte 23-11-1896 – Meppel 07-02-1969

Albert Torie werd in 1896 in Havelte geboren. Op de leeftijd van 5 jaar verhuisde hij naar Meppel, waar hij verder zijn hele leven heeft gewoond en gewerkt. Torie heeft voor hij de stap naar beeldend kunstenaar durfde te zetten uiteenlopende beroepen uitgeoefend. Na 1942 moest hij uitsluitend zien rond te komen van zijn werk als kunstschilder. Voor de oorlog had Torie al heel wat afgeschilderd en bovenal getekend. Tekenen was zijn lust en zijn leven.

Wanneer men tegenwoordig over de Meppeler schilders praat worden Torie en Keizer meestal in één adem genoemd. Vaak trokken zij samen het Drentse land in, waar zij, alpinopet op en pofbroek aan, het hun zo vertrouwde landschap ieder in de eigen stijl en kleur vastlegden. Qua werk en persoon verschilden zij evenwel nogal. Keizer had een forse manier van schilderen, terwijl zijn palet veel somberder was dan dat van Torie, die intieme kleurige landschapjes maakt met volop zon.

Torie was een echte regionale schilder die niet ver van huis hoefde om zich te laten inspireren. In de omgeving van Meppel vond hij alles wat hij zocht en nodig had. Vaak trok hij er op de brommer op uit naar zijn vaste plekjes en zijn favoriete onderwerpen. Het Staphorsterveld, de vlonders van Giethoorn, het water van Jonen, belt- en Schutsloot, Meppel, maar bovenal de Kiersche Wijde.

Vol

Hermans, Paul


Ets van het kunstenaarsdorp Volendam. De haven met een aantal vissersschepen. Ik schat uit de jaren ’20. In een oplage van 21/100. Beeldmaat 29 cm x 23 cm. Bladmaat 40 cm x 31 cm. Met potlood gesigneerd, genummerd en betiteld.

Paul Hermans
Hasselt 22-08-1898 – Hasselt 20-03-1972

Paul Antoon Jacobus Hermans was een Belgisch-Limburgse kunstschilder.
In 1912 volgde hij zijn eerste opleiding aan de Stedelijke Academie van Tekenkunde te Hasselt.
Later schreef hij zich in aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Brussel.
Naast een klassieke kunstopleiding volgde hij aan de “Université Libre de Bruxelles” andere disciplines.
Paul Hermans maakte naast landschappen ook verschillende portretten, enkele stillevens, stadsgezichten en naakten. Naast olieverf maakte hij ook aquarellen, etsen, tekeningen en houtsneden.
Werk van hem bevindt zich o.a. in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten van Antwerpen

EmmenVP

Vries, de, Sjoerd


Ets van het centrum van Emmen. We zien op de voorstelling de Oudheidkamer en op de achtergrond de kerk van Emmen. Beeldmaat 21 cm x 28,7 cm. Bladmaat 28,8 cm x 36 cm. Met potlood gesigneerd.

Sjoerd de Vries
Oudehaske 09-11-1941

Sjoerd de Vries is een Nederlandse kunstschilder, beeldend kunstenaar en graficus.
Al had hij op de ambachtsschool vakdiploma’s voor machinebankwerker en huisschilder gehaald, zijn interesse voor de kunst maakte dat hij naar de kunstacademie Minerva in Groningen ging.
Aan de stoffige Groningse academie voelde hij zich niet thuis en hij verzette zich tegen de heersende massa. Zijn ‘handelsmerk’ is de gemengde techniek die hij voor zijn werk gebruikt: oud karton met beenderlijm tussen de lagen dat hij insnijdt, bewerkt met een strijkijzer, beschildert en nogmaals met het mes bewerkt, enzovoorts. Bij zijn schilderingen werkt hij vaak met olieverf.
De Vries gaf in de jaren negentig les aan de Vrije Academie in Leeuwarden.
In 1971 ontstond opschudding over het portret dat De Vries van burgemeester Van der Meulen had gemaakt. De burgemeester vond dat het schilderij niet goed leek: zijn oren zouden te groot zijn afgebeeld. Via de rechter dwong hij een expositieverbod af tot tien jaar na zijn dood. In 2003 liep dat ultimatum af en werd het portret, in aanwezigheid van de kunstenaar, tentoongesteld in het Fries Museum.

LuckerVP 2

Lücker, Eugène


Prachtige ets van de Martinitoren in Groningen. Beeldmaat 28,3 cm x 57,7 cm. Bladmaat 36,1 cm x 66,4 cm. Deze zeldzame ets zat nog oud gelijst in een kapotte lijst en is nu professioneel schoongemaakt. Linksonder met potlood 7/50 (eigen druk) en rechtsonder met potlood gesigneerd. Deze ets is nu zuurvrij ingelijst in een nieuwe houten lijst.

Eugène Lücker
Roermond 09-07-1876 – Nijmegen 30-05-1943

Eugène Joseph Frans Lücker was een Nederlands kunstschilder en etser. De ouders van Lücker wilden dat hij onderwijzer zou worden. Ze stuurden hem naar Rolduc om onderwijzer te worden. Hij haalt de hulpakte voor onderwijzer in 1896, twintig is hij dan. En twee jaar later haalt hij de akte tekenen lager onderwijs en Frans. In 1901 haalt Eugène de beide aktes tekenen middelbaar onderwijs en na nog verdere studie in Antwerpen en Amsterdam wordt hij in 1903 aangesteld als tekenleraar aan het Nijmeegse Sint Canisius College van de Jezuïeten. Hij zal er 33 jaar blijven. In Nijmegen maakt hij al snel deel uit van het sociale en bloeiende culturele leven, waaraan hij zijn bijdrage levert. Hij is lid van “In Consten een” en Sint Lucas in Amsterdam, beide rooms-katholieke kunstenaarsverenigingen. Lücker werkt veel buiten; reist in eigen land en verkent de omgeving van Nijmegen en zijn geboorteplaats Roermond. In 1912 gaat hij naar Parijs, maar pas als de oorlog is afgelopen en de grenzen in 1918 weer opengaan begint het echte reizen in de schoolvakanties. Ieder jaar naar een ander gebied in Europa. Het bekendst wordt Lücker als etser. Altijd maakte hij schetsjes; met snelle houtskooltrekken legde hij vast wat hij zag. Hij exposeerde regelmatig in de eigen omgeving en hij nam deel aan een groepsexpositie in het Stedelijk Museum (1919) en twintig jaar later in het Rijksmuseum in Amsterdam. De bekroning was in 1936 met de eretentoonstelling in zijn geboortestad Roermond ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag.

HemkesVP 5

Hemkes, Johan


Ets “Laan in de Emmer Dennen” uit 1928. Bladmaat 41,5 cm x 56 cm. In het oeuvre-boek Van schets tot ets vermeld onder no. 57. Losbladig en nooit gelijst. Linksonder met potlood betiteld. Rechtsonder met potlood gesigneerd.

Johan Hemkes
Schalsum 03-04-1894 – Bilthoven 03-12-1988

Johan Hemkes (1894-1988) woonde van 1921 tot en met 1966 in Ter Apel, waar hij tekenleraar was aan de Rijks HBS (nu RSG Ter Apel). Gedurende zijn hele leven maakte hij vele etsen van het landschap om hem heen. Westerwolde was daarbij een geliefd onderwerp.

Johan Hemkes beschikte over een uitstekende beheersing van de etstechniek.  Hij wist de sfeer van het landschap door middel van expressieve lijnen en fijn uitgewerkte details steeds treffend te raken.

In 1966 verhuisde Hemkes naar Bilthoven en wijdde zich daar geheel aan de kunst. In die jaren wist hij zijn oeuvre belangrijk uit de breiden. Tot op hoge leeftijd beheerste het etsen zijn leven dag in dag uit. Hij overleed in 1988 te Bilthoven op 94-jarige leeftijd, een imposant oeuvre nalatend.

NieuwVP

Nieuwenkamp, W.O.J.


Houtsnede met de titel “Niederfell aan de Moezel” uit 1903. (Hubert H45). We zien een oude woning met daarnaast een crucifix en een gemetselde poort. Houtsnede op dun rijstpapier. Twee staten. Palmhout/beeldmaat 12 cm x 16 cm met ruime marges papier. Rechtsonder in de plaat gedateerd 1903. Linksonder met potlood betiteld en handdruk. Rechtsonder met potlood gesigneerd. Houtsnede is nu ingelijst in een oude houten lijst uit dezelfde periode.

W.O.J. Nieuwenkamp
Amsterdam 27-07-1874 – Fiesole 23-04-1950

Wijnand Otto Jan Nieuwenkamp, voor insiders W.O.J.N., was een Nederlandse kunstenaar.

Na enkele lessen aan de Amsterdamse Kunstnijverheidsschool vestigde hij zich als autodidact. Hij werkte onder andere in Amsterdam, het Midden-Oosten, Java in 1898, Bali in 1904 en Lombok in 1906 en 1907. Vanaf 1900, het jaar van zijn huwelijk met Anna Wilbrink, bouwde hij aan een woonschip dat De Zwerver genoemd werd. Hiermee voer hij door Nederland, België en Duitsland. Al snel werden er aan boord tentoonstellingen gehouden, waarbij zijn werk kon worden aangekocht. In 1906 werd naar zijn ontwerp, in het GelderseLunteren, villa ‘D’Eekhorst’ gebouwd, in opdracht van zijn schoonvader G.J. Wilbrink.

In 1913 en 1914 was hij in Brits-Indië. Van 1917 tot 1919 reisde hij naar Java, Bali en Timor en Onderhoorigheden. In 1924-1925 reisde hij naar Sumatra, Java en Bali, als gevolg van een opdracht voor de Handelsvereeniging Amsterdam. In 1933-1934 reisde hij naar Egypte. In 1936/1937 reisde hij voor de laatste maal naar Bali. Een latere reis werd door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verhinderd. Van deze reizen werden boeken geschreven en geïllustreerd. Er werden veel artikelen over gepubliceerd in het tijdschrift Nederlandsch Indië, Oud en Nieuw. Ook in de wetenschappelijke tijdschriften verschenen bijdragen van zijn hand. Veel van Nieuwenkamps werk na 1925 hangt samen met de Borobudurtempel op Java.

Nieuwenkamp en Anna kregen vier kinderen. De groei van het gezin en de aanwas van kunstvoorwerpen, verzameld op buitenlandse reizen noopten hem om een huis op het land te bouwen. Dat gebeurde in Edam.

In Edam was hij van 1910 tot 1920 woonachtig en werkzaam, daarna vestigde hij zich in Italië, aanvankelijk zwervend, daarna wonend in Rome. Later kocht hij de villa Il Riposo dei Vescovi, nu ook ter plaatse nog bekend als de Villa Nieuwenkamp, in het dorp San Domenico, bij Fiesole, iets ten oosten van Florence.

Dirk 1

Harting, Dirk

Kleurets met de titel Steenen Trapje Utrecht uit 1924. Ik heb deze ets niet eerder in kleur gezien. Nog in de authentieke lijst.
In het overzicht van 55 etsen van Dirk Harting uit 1927 werd deze ets (zwart/wit) aangeboden tegen de prijs van 12 gulden. Beeldmaat 12,5 cm x 24,5 cm. Linksonder met potlood betiteld. Rechtsonder met potlood gesigneerd.

Dirk Harting
Salatiga (Indonesië) 08-03-1884 – Haarlem 28-08-1970

Dirk Harting was een Nederlandse kunstenaar en vrijwel uitsluitend een graficus. Vooral was Harting een etser.
Dirk Harting is in het begin van zijn vroege kunstenaars leven oa beïnvloed door Pieter Dupont en door de Amsterdamse etser-impressionist Maurits van der Valk. Harting’s etsen zijn nauwkeurige gedetailleerde karakterbeelden te noemen, veelal exacter van weergave dan van zijn leermeesters.
Dirk Harting was overigens veel minder productief dan bijvoorbeeld een Marius Bauer of Willem Witsen. Het meest van zijn werk heeft betrekking op stadsgezichten in Amsterdam en Amersfoort. Daarnaast maakte hij prenten naar gebouwen of oude buurtjes in Utrecht, Groningen, Den Haag en Enkhuizen.
Zijn thema’s waren: stadsgezichten (torens, stegen, grachten, hofjes, poorten en kerken), landschappen (duin- en zeegezichten), portretten, bloemen en bomen. In de Nederlandse grafiektraditie bereikte Harting een grote hoogte.
Behalve etser was Harting ook een groot kenner en verzamelaar van prenten van voorgangers en van zijn tijdgenoten, die vaak via ruil of schenking verkregen werden. In 1960 omvatte zijn collectie die hij ook voor studie gebruikte meer dan 2000 stuks.

Nieuw 2

Nieuwenkamp, W.O.J.


Houtsnede in 2-kleuren uit 1905. (Hubert H60). Gezicht op Rhenen met de Cunera-toren aan de Rijn. Nieuwenkamp maakte heel weinig meerkleurige houtsneden en deze afdruk is uitzonderlijk. Beeldmaat 15,5 cm x 20,5 cm met eromheen de originele ruime marges. Deze prachtige houtsnede is nu zuurvrij ingelijst in een houten lijst. Monogram bovenin de plaat. Rechtsonder met potlood gesigneerd. 
Gesigneerde exemplaren zijn zeer zeldzaam.

W.O.J. Nieuwenkamp
Amsterdam 27-07-1874 – Fiesole 23-04-1950

Wijnand Otto Jan Nieuwenkamp, voor insiders W.O.J.N., was een Nederlandse kunstenaar.

Na enkele lessen aan de Amsterdamse Kunstnijverheidsschool vestigde hij zich als autodidact. Hij werkte onder andere in Amsterdam, het Midden-Oosten, Java in 1898, Bali in 1904 en Lombok in 1906 en 1907. Vanaf 1900, het jaar van zijn huwelijk met Anna Wilbrink, bouwde hij aan een woonschip dat De Zwerver genoemd werd. Hiermee voer hij door Nederland, België en Duitsland. Al snel werden er aan boord tentoonstellingen gehouden, waarbij zijn werk kon worden aangekocht. In 1906 werd naar zijn ontwerp, in het GelderseLunteren, villa ‘D’Eekhorst’ gebouwd, in opdracht van zijn schoonvader G.J. Wilbrink.

In 1913 en 1914 was hij in Brits-Indië. Van 1917 tot 1919 reisde hij naar Java, Bali en Timor en Onderhoorigheden. In 1924-1925 reisde hij naar Sumatra, Java en Bali, als gevolg van een opdracht voor de Handelsvereeniging Amsterdam. In 1933-1934 reisde hij naar Egypte. In 1936/1937 reisde hij voor de laatste maal naar Bali. Een latere reis werd door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verhinderd. Van deze reizen werden boeken geschreven en geïllustreerd. Er werden veel artikelen over gepubliceerd in het tijdschrift Nederlandsch Indië, Oud en Nieuw. Ook in de wetenschappelijke tijdschriften verschenen bijdragen van zijn hand. Veel van Nieuwenkamps werk na 1925 hangt samen met de Borobudurtempel op Java.

Nieuwenkamp en Anna kregen vier kinderen. De groei van het gezin en de aanwas van kunstvoorwerpen, verzameld op buitenlandse reizen noopten hem om een huis op het land te bouwen. Dat gebeurde in Edam.

In Edam was hij van 1910 tot 1920 woonachtig en werkzaam, daarna vestigde hij zich in Italië, aanvankelijk zwervend, daarna wonend in Rome. Later kocht hij de villa Il Riposo dei Vescovi, nu ook ter plaatse nog bekend als de Villa Nieuwenkamp, in het dorp San Domenico, bij Fiesole, iets ten oosten van Florence.

< 1 2 3 4 5 >»