Ets uit 1901 met een voorstelling van een stadspoort in Brugge. Gedrukt in een oplage van 25 exemplaren. Beeldmaat 12,5 cm x 10 cm. Bladmaat 19 cm x 14,5 cm. Gedrukt door den etser. Losbladig en met potlood gesigneerd en genummerd 10/25.
Johannes Graadt van Roggen
Amsterdam 28-05-1867 – Alkmaar 26-08-1959
Johannes Mattheus Graadt van Roggen was een Nederlands tekenaar, schilder en grafisch kunstenaar. Hij wordt beschouwd als een voorloper van de Bergense School. Hij wordt ook wel Job Graadt van Roggen genoemd.
Graadt van Roggen was als gevolg van een hersenvliesontsteking doof vanaf zijn derde levensjaar. Hij is zijn gehele jeugd leerling geweest van het Instituut voor Doofstommen(zoals dat instituut toen genoemd werd) in Groningen. Hij maakte zijn eerste schilderijen als zeventienjarige.
Vanwege zijn doofheid is Graadt van Roggen bij uitstek een visueel ingesteld schilder, die schilderde wat hij zag. Hij is daarbij een echte plein air-schilder; hij schilderde graag in de buitenlucht. Hij schilderde zelden of nooit binnen – er zijn een paar stillevens en portretten. Hij werkte altijd figuratief.
Meestal zocht Graadt van Roggen zijn onderwerpen in de buurt van zijn woonplaats Bergen. Hij heeft veel duinlandschappen gemaakt (van Bergen aan Zee tot Camperduin en Petten); ook de Zeeuwse kust heeft hij regelmatig geschilderd. Andere onderwerpen zijn: havens, portretten en stadsgezichten. Graadt van Roggen is vaak in het buitenland geweest. Hij schilderde er bij voorkeur rond de Middellandse Zee.
Garf, Salomon
Houtsnede met de titel Hengelaars op dun rijstpapier. Beeldmaat 25,5 cm x 16,5 cm en ruime marges papier. Zuurvrij ingelijst in een nieuwe houten lijst. Met potlood gesigneerd en betiteld.
Salomon Garf
Amsterdam 06-12-1873 – Auschwitz 27-08-1943
Garf was een zoon van Emanuel Garf en Sophia Kok. Hij stamt uit een familie van joodse diamanthandelaars, Garf koos echter voor een kunstzinnige richting.
Hij verhuisde in 1905 naar Laren, waar een kunstenaarsgemeenschap was gevestigd, en trouwde in 1907 met Cosette Eva Baszanger (1882-1928).
Hij dong in 1904 met zijn doek De profeet Elisa wekte de zoon van de Sunamitische vrouw uit de dood op mee naar de Prix de Rome, de prijs ging echter naar Jan Sluijters. In 1914 won hij wel de Willink van Collenprijs voor een schilderij van zijn atelier, hij verhuisde in dat jaar met zijn vrouw en zoon terug naar Amsterdam. In zijn Larense periode schilderde Garf veel boereninterieurs enstillevens, terug in Amsterdam schilderde hij vooral elegante vrouwen in interieurs en werd hij meer portretschilder.
Garf was vanaf 1938 bestuurslid van Arti, maar werd in 1941 op last van de Duitsers uitgeschreven. Hij was actief in het verzet en vervalste persoonsbewijzen. Hij werd secretaris van de aankoopcommissie van de “Van Leer Stichting”, die joodse kunstenaars tijdens de bezetting steunde. Op 6 augustus 1943 werd hij in Amsterdam gepakt en via Kamp Westerbork op transport gesteld naar Auschwitz, waar hij werd omgebracht.