Arie van der Boon
Doesburg 30-09-1886 – Rolde 24-03-1961

Zoon van de griffier van de Rechtbank te Zutphen. Op vijftienjarige leeftijd van huis weggelopen ging hij in de leer bij een decoratieschilder te Rotterdam. In 1903 volgde hij schilderlessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag. Na zijn academietijd trok Van der Boon een tijdje berooid door België en kwam daarna in Berg en Dal bij Apeldoorn terecht. Daar schilderde hij landschappen onder leiding van *Dirk Wiggers (1866-1933). Deze had Drenthe al eens bezocht en raadde Van der Boon aan daarheen te gaan, nadat deze nog een paar jaar door Gelderland had gezworven. Zo kwam hij in 1915 in Rolde en voorzag in zijn levensonderhoud door het schilderen van heidelandschapjes en het geven van tekenlessen, o.a. aan de jonge Willem Sandberg, de latere directeur van het Stedelijk Museum in Amsterdam. In 1926 trouwde hij met Henriëtte Elise Gratama, dochter van de directeur van de Provinciale Drentsche en Asser Courant. Tijdens de vele reizen die zij maakten naar Frankrijk, Italië en Spanje waar hij veel produceerde, heeft Van der Boon zich toegelegd op het tekenen met waskrijt in een licht koloriet van panoramische (oer-)landschappen en historische steden

Charles Donker
Utrecht 23-04-1940

Charles Donker studeerde aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in ‘s-Hertogenbosch. Hij ontwikkelde zich na zijn studie tot een meester-etser, die op onnavolgbare, bijna magische wijze onderwerpen uit de natuur weergeeft. Aspecten van vergankelijkheid lijken in zijn etsten bijna fysiek voelbaar. Hoewel op het eerste gezicht een naturalist pur sang, gaat het in zijn werk ook om ritme, structuur en abstractie. Naast vele exposities in galeries, heeft hij tentoongesteld in het Institut Neérlandais in Parijs en het Centraal Museum Utrecht. Naar aanleiding van zijn tentoonstelling in het Rembrandthuis in Amsterdam verscheen in 2002 de overzichtscatalogus “Charles Donker, etser”. Werk van Donker bevindt zich onder andere in de collecties van Museum Booymans van Beuningen, Centraal Museum Utrecht, het Rembrandthuis, de Fondation Custodia te Parijs en van veel particulieren. Charles Donker was lid van De Luis,een samenwerkingsverband van Nederlandse grafisch kunstenaars.

Pol Dom
Antwerpen 04-07-1885 – Den Haag 28-02-1978

Paul (Pol) Louis Carel Dom was een veelzijdig Belgisch kunstenaar. Pol Dom werd geboren in Antwerpen waar hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. In 1909 vestigde Pol Dom zich in Nederland. In die periode was het kunstklimaat in Nederland vooruitstrevender. Pol Dom woonde enkele jaren in Laren en in 1927 vestigde hij zich definitief in Den Haag. Pol Dom maakte ook naam als politiek tekenaar, graficus en portretschilder. In 1936 verwierf hij de Nederlandse nationaliteit.

George Hendrik Breitner
Rotterdam 12-09-1857 – Amsterdam 05-06-1923

George Breitner was een Nederlands kunstschilder, bekend van zijn weergave van het Amsterdamse stadsleven en voorstellingen van de cavalerie. Breitner werd in 1857 geboren in Rotterdam; in zijn jeugd tekende hij vooral veel oorlogstaferelen en paarden. Hij volgde zijn opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Breitner werd lid van de Haagse Pulchri Studio en nam vaak deel aan de modeltekenlessen aldaar. Ook volgde hij lessen in het atelier van Willem Maris, een kunstschilder van de Haagse school. De stijl van de Haagse school beïnvloedde het werk van Breitner in zijn beginperiode. Omdat Breitner vaak schetste in de Stadsrijschool in Den Haag had hij binnen korte tijd een naam opgebouwd door zijn paardenstudies en werd daardoor benaderd door Willem Mesdag. Deze was onder de indruk van Breitners paarden en huurde hem in om paarden en ook de artillerie te schilderen in zijn beroemd geworden panoramaschilderij Panorama Mesdag. Breitner schilderde onder meer de artillerie en het dorp Scheveningen in het grote panorama-doek. Ook was het in deze jaren dat hij regelmatig met Vincent van Gogh erop uittrok, om samen het dagelijkse leven te tekenen en te schetsen in de Haagse straten, de wasserettes, de werkplaatsen en in de moestuinen; Breitner zag zichzelf als de schilder van het volk.
In 1886 vertrok Breitner naar Amsterdam en bezocht hij ook enige tijd de Rijksacademie en werd daar al gauw lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae. Hier ontstonden zijn belangrijkste werken, waardoor hij de grote uitbeelder zou worden van de stad en het Amsterdamse leven, zowel bij het licht van de dag, als in de nacht. Breitner schilderde ook graag paarden en oorlogstaferelen. Ondanks zijn contract met de destijds internationaal vermaarde kunsthandel E.J. van Wisselingh & Co in Amsterdam, die ook schilders van de School van Barbizon en de Haagse School vertegenwoordigde, verkeerde Breitner regelmatig in financiële moeilijkheden. Breitner ontving verscheidene onderscheidingen en medailles en zijn werk hangt in de grote Nederlandse musea, waaronder het Rijksmuseum, het Van Gogh Museum en het Stedelijk Museum in Amsterdam. Schilders als Willem Witsen, Geo Poggenbeek en Isaac Israëls en dichters als Willem Kloos en Lodewijk van Deyssel behoorden tot zijn vriendenkring.