Pieter Dupont
Amsterdam 05-07-1870 – Hilversum 07-02-1911

Pieter Dupont was een Nederlands aquarellist , graficus, kunstschilder, tekenaar, boekbandontwerper pastellist, ontwerper, tekenleraar, en hoogleraar.
In 1900 trouwde hij met Frederike Vaarzon-Morel. In 1906 werd zijn eerste zoon Pieter Jan geboren en in 1908 werd zijn tweede zoon Willem Frederik geboren. Willem Frederik Dupont is de auteur van het boek Pieter Dupont, zijn leven en werken.

Hij werkte in Amsterdam tot 1896, daarna Parijs van 1896 tot 1900, Londen, Nogent-sur-Marne 1900 – 1902, Auvers-sur-Oise 1903, Amsterdam 1903 – 1905, Hilversum, Oosterbeek en (Renkum) 1902. Als kunstschilder was Pieter Dupont in zijn beginjaren bekend om zijn Amsterdamse stadsgezichten, waar de invloed van G.H. Breitner merkbaar was. In 1896 trok hij naar Parijs, waar hij zich bekwaamde in de etskunst.

Dupont was leraar aan de Tekenschool voor Kunstambachten (1891-1896) en werd in 1903 hoogleraar in de grafische kunst aan de Rijksakademie te Amsterdam. Hij ontwierp postzegels , bankbiljetten, en maakte landschappen, boslandschappen, portretten, kerkinterieurs, en stadsgezichten. Werk van hem is te zien in o.a. Museum Kröller-Müller in Otterlo en het Singer Museum in Laren. Een aantal van zijn etsen werden vanaf 1893 uitgegeven door de firma E.J. van Wisselingh in Amsterdam in oplages van meestal 50 tot 100 exemplaren. Opvallend is het flinke aantal van zijn etsen en gravures waarop werkpaarden werden afgebeeld.
Naast zijn werk als hoogleraar bleef Dupont graveren en etsen. In 1908 werd hem verzocht een nieuw biljet van 25 gulden te graveren naar ontwerp van A.J. Derkinderen. Slechts een gedeelte van deze gravure was gereed toen Dupont omstreeks kerstmis 1910 ernstig ziek werd en een paar weken later op veertigjarige leeftijd aan angina pectoris overleed.

Johan Dijkstra
Groningen 23-12-1896 – Groningen 21-02-1978

Johan Dijkstra was een Nederlandse kunstenaar. Hij geldt als een van de belangrijkste Groninger kunstenaars van de twintigste eeuw.

Met Jan Altink was hij in 1918 oprichter van Groninger Kunstkring De Ploeg. Pas in 1924 gaf hij zich over aan het expressionisme.

In 1926 werd hij leraar bij een tekenvereniging van Groninger studenten. Door dat werk kreeg hij ruimte voor het vrije werk dat bestond uit schilderijen en enkele beeldhouwwerken. Ook maakte hij decorontwerpen bij geënsceneerde muziekuitvoeringen. Zijn eerste artistieke voorbeeld was Vincent van Gogh. Hij schilderde beelden van het Groninger plattelands- en stadsleven en portretten van andere Ploeg-leden.

Vanaf 1930 koos Dijkstra een andere richting en stortte hij zich op de monumentale kunsten. Hij schiep een muurschildering in het stadhuis van Groningen en leerde van Duitse glasschilders de techniek van het brandschilderen. Zijn eerste grote monumentale opdracht van voor de Tweede Wereldoorlog was het vervaardigen van de ramen voor de aula van de Rijksuniversiteit.

Zijn laatste levensjaren waren niet de gelukkigste. Na het overlijden van zijn vrouw Marie zwierf hij vaak rond door de straten. Zijn creativiteit had hem blijkbaar verlaten en zijn productie stokte. In zijn kunstkritieken in het Nieuwsblad van het Noorden werden zijn uithalen steeds feller, waardoor hij weinig vrienden overhield. Dijkstra overleed op 81-jarige leeftijd in zijn woonplaats Groningen.